Dieta IJtsma: 

Het boek vertelt het verhaal van Marieke, een bakkersdochter in een klein plaatsje in Limburg in vroegere jaren. Je leest over haar leven, haar werk in de abdij en hoe ze haar trauma verwerkt en een plaats geeft, daarbij geholpen door de monniken, die haar vertrouwen hebben gewonnen. Gevoelens, emotie en innerlijke strijd worden heel goed en herkenbaar beschreven.
Het taalgebruik is af en toe wat ouderwets, maar past daardoor juist perfect in het verhaal, de tijd waarin het boek zich afspeelt en de manier waarop toen met elkaar gepraat werd. Omdat het verhaal vlot en pakkend is, nodigt het uit om steeds verder te lezen. Ik vond het lastig om het boek weg te leggen, omdat ik steeds wilde weten hoe het verder ging. 

Kortom, een mooi boek, een pakkend verhaal en goed geschreven.

Wijna Wagenaar, recensent: 

Ik las De troostende Broeder van Helma Schoonhoven-Port. Het boek gaat over Marieke die een nare ervaring heeft gehad, en haar belevenissen bij de donkerblauwe Trappisten, alwaar ze gaat werken om de boel in de abdij op te fleuren
Ze leert de broeders goed kennen en waarderen. Het boek pakt af en toe terug naar de jaren voor en tijdens de oorlog , maar niet teveel net genoeg om achtergrond info te geven.
Het boek leest makkelijk en vlot. Het was even wennen daar ik normaal andere genres lees. Maar houd je van een vlotte roman die ook historisch is dan is het een aanrader om te pakken.
@Helma Schoonhoven-Port dank voor het laten lezen van je boek.

Attie Dotinga, recensent:

"Recensie van het boek De troostende broeder: het verhaal gaat over Marieke Hendriks de bakkersdochter die een trauma heeft opgelopen tijdens de bevrijding in de oorlog. Zij gaat werken in de abdij om wat geld te verdienen en komt in een wereldje terecht van louter mannen die haar vertrouwen winnen. Het boek begint rustig en kabbelt in het begin kalm voort. Langzaam raak je bekend met de karakters in het verhaal en de omstandigheden waarin ze leven. Ook welke traumatische ervaringen er in het verleden liggen. Dan langzaam neemt de vaart in het boek toe en wil je eigenlijk het boek niet meer neerleggen. De karakters zijn heel goed omschreven en de semi biografische ervaringen zijn met veel emotie beschreven. Ik raad dit boek zeker aan. Lezers die een goed verhaal verwachten over een gezin op het platteland tegen de achtergrond van de jaren 1950, komen zeker aan hun trekken."

Mariska Aalderink, hoofdredacteur bij Boekiewoogie:

"Zodra je de eerste zin leest, zit je direct midden in het verhaal. Je ziet de omgeving voor je, maar ook de hoofdpersonages zie en voel je om je heen. Wilhelmina Schoonhoven weet hoe ze je moet meeslepen in het verhaal. Haar schrijfstijl is even wennen, maar zeker de moeite waard!"

Yke Schotanus is onder andere schrijfdocent en redacteur bij Schrijven Magazine:

In de rubriek Tekstuur Proza becommentarieerde Yke mijn verhaal 'Een Bloedeloos einde':

"Vanaf de eerste zin sleep Schoonhoven de lezer steeds dieper in haar verhaal. Dat lukt, doordat ze hem (m/v) vrijwel met elke zin nieuwe concrete informatie geeft, maar tegelijkertijd het raadsel vergroot. Zo blijft de lezer ook na het laatste woord nog wel even bezig met dit verhaal. Ondanks dat het 'nergens' over gaat. Knap."

Mieke Schepens - Graag Gelezen:

"Dit verhaal brengt me meteen terug naar de tijd waarin het zich afspeelt. Ik kijk er naar uit om het hele verhaal over Marieke te kunnen lezen. Wat ik tot dusver heb gelezen smaakt naar meer..."

Rita:

"Mooie stukjes altijd Wilhelmina. Ga zo door!"

Gerard:

"Hoi Sis. Ben blij voor je dat je een mooie hobby hebt. Je stukken welke je plaatst op fb zijn fantastisch. Ben daarom ook erg benieuwd naar je boek. Keep up the good work.

Greetzz,

Geer"

Lummie van der Gronde:

"Ik vind dat je prachtig schrijft. Ik snap niet hoe je het bedenkt maar het is zeker een gave... Ik lees met plezier je stukjes en ik denk ook zeker dat je een beroemde schrijfster kunt worden."